Hoofdstuk 5.7: Lots of things happens
Het leek wel alsof we het over de duivel hadden, die avond. Midden in de nacht kwam er wel een heeeeel bekend persoon aanzetten: Lisa was terug!
Lisa stapt uit de taxi. Ze grist de sleutel uit haar zak en steekt hem in het slot. Achter haar hoort ze de taxi met piepende banden wegrijden.
Zachtjes sluipt ze het huis binnen. Lisa draait de deur weer op slot en vlucht naar haar kamer. Snel doet Lisa haar uniform uit en doet haar slaapkleding aan. Vermoeid laat ze zich in het bed vallen naast Caitlin en al snel valt Lisa in slaap.
De volgende morgen merkt Hikari Lisa als eerst op. 'Hey Lisa! Welcome back!' Lisa herkent Hikari niet meteen, maar als Hikari uitlegt wie ze is, herinnert Lisa haar uit Dex' oude verhalen.
'Zo,' zegt Lisa terwijl ze op de stoel neerploft, 'Wat doe jij hier dan? En waar is Elisa eigenlijk?' vraagt ze. 'Euh, Vraag dat maar aan Dex!' zegt Hikari.
Twee weken later, op een warme zomeravond, is het tijd voor Lisa en Caitlyn om te vertrekken. Lisa heeft een jongen ontmoet op de kostschool, waarmee ze gaat samenwonen. Hij is erg rijk en krijgt het toenmalige vakantiehuisje van zijn vader.
We zwaaien ze uit en zien hoe Caith en Liz de auto instappen. 'Tot snel,' roep ik. 'Hoop ik tenminste.' mompel ik er zachtjes achteraan.
Eenmaal binnen is het toch erg stil, totdat Rose begint te huilen. Zucht. Als ik haar kamertje binnen kom zie ik dat ze me met grote ogen aankijkt. Ik glimlach flauwtjes en ze begint te kraaien.
Update
Na negen zware maanden breekt de bevalling van Hikari aan. Ik word verschrikt wakker als ik haar hoor puffen en hijgen. 'Oh help!', roep ik, ' De bevalling, de bevalling!' Hikari kijkt me - niet dat het erg goed lukt door de pijn - geirriteerd aan. 'Jaa, dat weet ik - AAAAUUUUWWW - nou wel, bel -AAAAAUWWW - alsjeblieft een -AAAAAUWWWW - taxi!'
Het is een vervelende rit naar het ziekenhuis. Even staan we in de file, waardoor Hikari bang is dat het kindje in de auto wordt geboren.
Gelukkig redden we het allemaal net en even later is onze lieve Ichigo-Arisu Shine geboren. Is ze niet prachtig?
Eenmaal thuis wordt Ichigo meteen verwelkomt door Rosalies vrolijke kreten. 'Sus, sus!' Ik bedank de oppas en geef Rose een knuffel.
We nemen de twee kleintjes mee naar boven en Rose stopt maar niet met de kleine, vrolijke kreetjes. 'Nou, Rose,' begin ik, terwijl ik naar Ichigo wijs, 'Dit is je kleine zusje, Ichigo-Arisu! Zeg maar 'Dag Ichigo!' 'Daaf Isigoo!' lacht Rose lief.
Update
'Bweeh, bweeh!' 'Huhuhuhuhu!' Ik zucht. Het leven als vader is zwaarder dan ik dacht.
'Hikaar, kun je me even helpen?' roep ik, terwijl ik de huilende Rosalie probeer te troosten. 'Ja, zo!' hoor ik vanuit de keuken. Dan gaat de bel en Rosalie plus Ichigo beginnen allebei te brullen. 'Even wachten meiden..' zucht ik.
Afwezig open ik de deur, maar ik schik als ik zie wie het is. Een oude bekende, waarvan ik me afvraag wat ze komt doen.
'E-Elisa?' stotter ik. Ze knikt droogjes. 'Zo heet ik. Ik wil weten hoe het met onze dochter is en ik ben wat vergeten. Mag ik binnenkomen?'
Verstijfd laat ik haar binnen. Elisa werkt een vurige blik op Hikari, die op dat moment binnen komt lopen. 'Goedemiddag.' zegt Hikari met haar altijd vrolijke stem. 'Hoi.' bromt Elisa.
Ik neem Rose en Elisa mee naar Rosalies kamer. Snel leg ik Rosalie in het wiegje. 'Dex, ik moet met je praten,' begint Elisa vanuit het niets, 'Ik hou van jou en Rosalie.'
Vanuit het niets buigt Elisa naar me toe. Ik voel haar warme lippen op de mijne. 'Dex, ontken het maar niet; ik weet dat je nog van me houdt. Maak het uit met Hikari en alles wordt beter. Ik mis jou, jij mist mij. Rosalie groeit op met een stiefmoeder..Dit wil je toch niet? Bovendien geef ik meer om je dan Hikari ooit zal doen. Hier heb je mijn nieuwe nummer, bel me als je van gedachten bent veranderd.'
update
Ze vlucht weg en voordat ik het doorheb hoor ik de deur al dichtslaan. Hikari komt verbaasd de trap op lopen.
'Wat was dat?' vraagt ze verbaasd. 'Euhm, hm, euh, niks.' zeg ik, terwijl ik blozend de kamer uitren.
's Avonds vraagt Hikari er nog een keer naar. Snel probeer ik wat te verzinnen. 'Ze wilde Rose gewoon even zien.' 'Maar ze wilde toch geen contact meer met ons hebben?' merkt Hikari op. 'Ja, heel lekker eten, ik ben klaar.' Ik vlucht van tafel en storm naar buiten.
Al zuchtend plof ik op een bankje neer. Wat moet ik nu doen?
Update
Weken verstrijken langzaam. Niemand - behalve ikzelf na dan - wist wat er was. Hikari probeerde tevergeefs allerlei dingen om me op te vrolijken.
En nu was het moment aangebroken dat ik zou beslissen. En die beslissing was:
'Het is voorbij, Hikari. Je bent niet de ware voor me. Ik heb altijd nog van Elisa gehouden. Daarom wil ik dat je NU vertrekt.'
Hikari staat op uitbarsten. 'Hmmmpf, wie denk jij wel niet dat je bent? Eerst liefdevol tegenover mij doen, om me daarna te dumpen voor dat, dat, dat, vervelende wijf van een Elisa. Serieus, wat ben jij een zak! Nou ja, mij zie je niet meer hier. Dat domme kind mag je ook houden, die hoef ik niet. Doei en de groetjes uit Japan! Ik ga morgen terug naar Japan en ik zie jou hopelijk nooit meer. Dag dag!'