Hoofdstuk 5.1 : Meeting again
Eindelijk. Vandaag, de eerste dag dat ik echt alleen in dit huis ben, zonder ouders. Of nou, alleen? Lisa moest van mijn ouders bij mij blijven tot ze volwassen is. 'Goeiemorgen Dex.'
Langzaam en nogal slaapdronken komt Lisa de nieuwe keuken ingelopen. Ik brom iets en eet weer verder. Achter me hoor ik dat Lisa de koelkast open trekt. Ze is wel erg veranderd. Ze heeft haar haar roze geverfd en daarom enorme ruzie met mijn ouders gehad. Grinnikend denk ik daaraan terug. Geweldig schouwspel.
'Nog plannen voor vandaag?' Vraag ik haar toch maar, straks denkt ze nog dat ik haar niet mag ofzo. Maar 's ochtends heb ik gewoon even tijd voor mezelf nodig. Ze haalt haar schouders op. 'Niet echt,' Dromerig kijkt ze in haar bord cornflakes. 'en jij Dex?' Net als Lisa haal ik mijn schouders op. 'Even boodschappen doen ofzo, 'k zie wel.' Mompel ik.
'Huh, Elisa?' Mompel ik als ik het meisje zie. Na de boodschappen ging ik maar naar het park, wie weet kwam ik nog iemand tegen; en ja hoor.
Elisa Forest, het lelijke eendje.
Elisa Forest, het lelijke eendje.
Ze heeft vroeger bij mij in de klas gezeten. Ze werd ongelofelijk gepest en alles, vanwege haar beugel en bril. En het ergste is; Ik deed gewoon mee met het pesten. Maar serieus, Elisa is echt prachtig vergeleken met wat ze eerst was!
'He Dex!' Roept ze als ze me ziet. Shit, ik ga hier echt zwaar uitgescholden worden.. Maar integendeel: Ze hangt een heel verhaal op over vanalles en nogwat. Ze lijkt vroeger helemaal vergeten te zijn. Mooi, dan hoef ik me daar ook geen zorgen meer om te maken.
'Dus nu woon je weer in Sunset Valley? Waarom ben je eigelijk teruggekomen? Bridgeport is toch een geweldige stad?' Elisa grijnst.
'Nou, het is meer omdat tja, mijn ouders.. Hebben me er min of meer uitgekickt.'
'Nou, het is meer omdat tja, mijn ouders.. Hebben me er min of meer uitgekickt.'
'Maar het gaat nu weer goed hoor!' Verbetert ze zichzelf snel. Ik knik. We praten nog een tijdje over alle onzinnige dingen die je maar kunt bedenken en voor ik het in de gaten heb is het alweer kwart voor 5.
'Dus, waar woon je nu? Dan kunnen we misschien contact houden, want ik moet nu eigelijk weg..' Verontschuldig ik me. Oh god, Dex kon je niets anders bedenken?
'Nou eh, ik ehm..' Stottert Elisa. 'Je hebt zeker geen vast huis he?' Grijns ik. Ze knikt schuldig.
'Nou eh, ik ehm..' Stottert Elisa. 'Je hebt zeker geen vast huis he?' Grijns ik. Ze knikt schuldig.
'A-als je wil kun je nog wel bij mij slapen?' Breng ik uit. Nee, niet weer die verliefdheid, alstublieft niet. Vroeger vond ik haar al leuk, maar dat is zeker 18 jaar geleden.
'Als ik niet in de weg loop, dan graag!'
'Als ik niet in de weg loop, dan graag!'
Update!
'Aaah, Dex! Dex niet zo hard slaan!' Lachend probeert Elisa me over te halen om haar niet meer met het kussen te meppen. 'Dacht het niet!' Grijnzend sla ik haar terug. Ja, we staan in onze nachtkleding, maar dat hoort immers toch bij een kussengevecht?
'Neeheeee!' Giechelt ze terwijl ze haar gezicht bedekt met het kussen. Elisa is nu ongeveer een maand bij mij in huis. Of nou, ons. Lisa vind het ook hartstikke gezellig dat Elisa bij óns woont en Elisa vind dat ook.
Terwijl ik nogal dromerig voor me uit zit te staren, grijpt Elisa haar kans. Gillend komt ze op me af met een kussen, maar deinst al gauw achteruit wanneer ik haar weer terug mep op mijn beurt.
'Dex, Dex stop even..' Zuchtend en met een fake-pruillip laat ik mijn hand zakken terwijl Elisa met haar hand nog steeds het 'stop'-gebaar maakt. Ineens begint ze keihard te lachen, en al gauw weet ik waarom.
Snel krijg ik een kussen naar mijn hoofd geslingerd dat losgelaten word door Elisa en vervolgens tegen het achterhoofd van Lisa komt. 'Woeps, Sorry Lies!' Verontschuldigd Elisa zich snel.
'Mmm..' Bromt Lisa en strijkt haar haar weer recht. Ze is de laatste tijd nogal afwezig en word snel boos. Ongeveer alles wat op de laptop gebeurd is strikt geheim. 'Ehm, ik haal even wat te drinken.' Snel loopt Elisa weg.
'Liz?' Bezorgd loop ik naar haar toe. Haastig klikt ze een msn-gesprek weg. 'Liz, is er iets?' Vraag ik nogmaals. Ik hoor Lisa duidelijk slikken als er een pop-up opkomt van het gesprek. Snel klikt ze hem weg. 'Lisa, je zal me nu echt moeten vertellen wat er is.'
Zuchtend klapt Lisa de laptop dicht en staart een tijdje nietszeggend naar buiten. 'Lisa..' Zucht ik. Lisa schuift haar stoel naar achter zonder ook maar iets te zeggen.
'Luister, Dex. I-ik..' Achter haar ogen branden tranen en langzaam rolt er een over haar wang.
'Ik kan het gewoon niet zeggen oké!' Schreeuwt ze. Snel grist ze de laptop van het bureau en snelt huilend de trap op.
'Ik kan het gewoon niet zeggen oké!' Schreeuwt ze. Snel grist ze de laptop van het bureau en snelt huilend de trap op.