Hoofdstuk 1.4 : Two men in my life
Als ik en Mike uit de auto stappen, en naar binnen lopen, begint Justin al gelijk te huilen. Hij heeft vast honger.
''Ssst.. Stil maar lieverd..'' Ik pak een flesje uit een keukenkastje en binnen 5 minuutjes drinkt Justin al gulzig zijn flesje leeg.
''Ssst.. Stil maar lieverd..'' Ik pak een flesje uit een keukenkastje en binnen 5 minuutjes drinkt Justin al gulzig zijn flesje leeg.
''En nu lekker gaan slapen..'' zachtjes leg ik hem in zijn wiegje. We hebben het maar op onze kamer gezet, aangezien ik dan zeker weet dat er niks gebeurd.
Daarna trek ik mijn pyama aan en stap ook in bed. Justin ligt nog een beetje naar het plafond te staren. Wat een schatje is het toch.
Die nacht worden Mike en wakker van het gekrijs van Justin.
Ik wrijf in mijn ogen en gaap.
''Mike, zou jij alstublieft naar Justin willen gaan, ik ben echt doodmoe..'' Ik zucht.
Ik wrijf in mijn ogen en gaap.
''Mike, zou jij alstublieft naar Justin willen gaan, ik ben echt doodmoe..'' Ik zucht.
Het is echt zo schattig om te zien dat Mike echt blij met zijn zoontje is.
Het liefst kruip ik nog even in bed om uit te rusten, maar op een of andere manier ben ik klaarwakker.
Het liefst kruip ik nog even in bed om uit te rusten, maar op een of andere manier ben ik klaarwakker.
Ik hoor mijn maag knorren, en loop naar de keuken toe.
Ik begin maar vast aan het ontbijt, want er is niks anders te doen.
Ik begin maar vast aan het ontbijt, want er is niks anders te doen.
Ik zet de koekenpan op het fornuis en denk na.
'Wat als Justin onze relatie veranderd?' 'Wat als hij alle aandacht opeist?' 'Wat als..'' Ik schud mijn hoofd.
'Wat als Justin onze relatie veranderd?' 'Wat als hij alle aandacht opeist?' 'Wat als..'' Ik schud mijn hoofd.
Ik moet niet zo negatief denken, op dit moment ben ik echt een pessimist.
''Nee he..'' Ik houd mijn aandacht er niet bij, en dan verbranden ze weer.
Zucht..
Zucht..
Ik pak een bord en leg er een pannekoek op.
Ik loop naar de keukentafel en bedenkt me dat ik mijn normale kleding weer aankan!
Doei doei dikke buik, en hallo jurkje!
Ik loop naar de keukentafel en bedenkt me dat ik mijn normale kleding weer aankan!
Doei doei dikke buik, en hallo jurkje!
Als ik mijn pannenkoeken op heb en heb afgewassen, kijk ik uit het raam. Het begint al licht te worden, maar gelukkig is het weekend, en kan ik zo weer terug naar bed.
Na een uur of 3 in bed te hebben gelegen word ik weer wakker. En Mike ook.
''En hoe is het met meneer..'' zegt Mike op een kinderlijke toon terwijl hij naar het wiegje van Justin loopt.
''Ik ga even douchen hoor.'' ik loop naar de douche toe terwijl ik nog een blik op Mike en Justin werp.
''En hoe is het met meneer..'' zegt Mike op een kinderlijke toon terwijl hij naar het wiegje van Justin loopt.
''Ik ga even douchen hoor.'' ik loop naar de douche toe terwijl ik nog een blik op Mike en Justin werp.
Justin kijkt zijn vader met grote ogen aan. Die twee worden dikke vrienden, ik weet het zeker.
Als ik onder de douche vandaan kom stappen, weet ik het zeker.
Dit jurkje gaat weg, echt waar.
Het word eens tijd voor die nieuwe kleren die ik vlak voor dat ik zwanger werd van Justin heb gekocht.
Dit jurkje gaat weg, echt waar.
Het word eens tijd voor die nieuwe kleren die ik vlak voor dat ik zwanger werd van Justin heb gekocht.
Tevreden duw ik de la van de kledingkast dicht. Zo, dit is veel beter.
Ik ben best tevreden met het resultaat. Ik hoop dat Mike het ook leuk vind. Het staat wat 'ouder' zegmaar. Niet negatief bedoelt, maar zo zie ik er wat 'moederlijker' uit.
Daarna loop ik naar de spiegel in de badkamer. Mijn haar mag ook wel anders.
Ik pak al mijn haren bij elkaar en doe het in een knotje. Misschien dat dit werkt. Ik kijk in de spiegel. Niet slecht..
Update!
Een paar maanden gingen voorbij en ik had een nieuwe hobby gevonden: Schilderen!
Nouja, nieuw?
Vroeger schilderde ik heel veel, en wou toen ook schilder worden, maar ik zag toen een zuster in het ziekenhuis en sindsdien heb ik het eigelijk nooit meer gedaan.
Nouja, nieuw?
Vroeger schilderde ik heel veel, en wou toen ook schilder worden, maar ik zag toen een zuster in het ziekenhuis en sindsdien heb ik het eigelijk nooit meer gedaan.
We zetten Justin's wiegje steeds vaker in de woonkamer, zo kan hij ook meekijken wat wij allemaal uitspoken. En het is natuurlijk ook heel gezellig.
Justin begon te jammeren en Mike pakt een flesje. Het is zo schattig om te zien hoe vader en zoon elkaar mogen.
Justin keek zijn papa met grote ogen aan.
En ik bleef maar schilderen. Misschien moest ik daar maar iets mee gaan doen, zo kon ik altijd bij Justin zijn.
''Mike, wil je even naast me komen zitten?'' Ik liep naar de bank toe en Mike knikte.
''Ik zou het graag over de bruiloft willen hebben. Wanneer we die kunnen houden enzo.''
''Kijk..'' begon ik. ''We zijn nu eigelijk al een hele tijd verloofd, en ik zou graag snel willen trouwen.'' Mike knikte.
''Ik ook. Misschien kunnen we het binnenkort al ergens houden, met niet al te veel mensen?'' Justin begon te lachen in zijn armen.
''Ik ook. Misschien kunnen we het binnenkort al ergens houden, met niet al te veel mensen?'' Justin begon te lachen in zijn armen.
''Misschien als Justin een jaar of 1 is. Dat duurt ook niet zo lang meer..'' Hij kijkt naar Justin en dan weer naar mij.
Ik knik.
Dan zijn we ook van die zeurende gemeente af.
Ik knik.
Dan zijn we ook van die zeurende gemeente af.
Dagen en nachten, slapeloze nachten, gingen voorbij. Justin was een echte huilbaby. 'S nachts sliep hij niet...
...en overdag was hij zo stil als een muis.